خدمت بزرگی که به بچه میکنید، این است که جوری تربیتش کنید که وقتی کسی محبتی به او کرد، نگوید وظیفهاش بود
اگر میخواهید بچهتان را مسلمان تربیت کنید، او را شاکر تربیت کنید. او را طوری تربیت کنید که اگر کسی یک لیوان آب به دستش داد، آن را به رسمیت بشناسد و نگوید: وظیفهاش بود! اگر کسی سنگی را از جلوی پایش برداشت یا یک قدم عقب رفت و گفت: تو برو، یا کمترین خدمتی به او کرد، یادش نرود و از آن یاد کند. خدا این صفت را دوست دارد میگوید اینکه این بنده خدمت این شخص را به رسمیت شناخت و از آن تشکر کرد صفت خوبی است. چون اگر بفهمد من چه نعمتهایی به او داده ام، از من هم تشکر میکند. ممکن است امروز کسی منتقد خدا باشد و فردا بنده خوبی شود چون متوجه نیست. کسی که شکور است بالاخره بیدار میشود و به یاد نعمتهای خدا میافتد و بی تاب میشود. آن کسی که ناشکر است هر کاری که برایش میکنی میگوید وظیفهاش بود یک روز همین حرف را نسبت به خدا میزنند
برگرفته از کتاب راه رشد آیت الله حائری شیرازی...پ. ن. قدردان تک تک مادران عزیزمون هستیم که به بهانه ی روز معلم یک خاطره ی شیرین از جنس محبت، در ذهن رفاهیا ثبت کردند.انشاءالله ثمره ی این لطف و مهر،بشود درونی شدن صفت شکر گزاری درون فرزندانشان نسبت به وجود مقدس پروردگار ،و زحمات اولین معلم های دنیا حضرت رسول اکرم و اهل بیت علیهم السلام…