حضرت فاطمه زهرا (س)، دختر پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص)، و همسر حضرت علی (ع) است. او یکی از پنج تن آل عبا و یکی از چهار بانوی بزرگوار بهشتی در اسلام محسوب می‌شود که در تاریخ ٣ جمادی الثانیه سال ۱۱ هجری قمری به شهادت رسید. حضرت فاطمه به عنوان یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های زن در اسلام، نمادی از عفاف، تقوا، و ایمان است و نقش مهمی در ترویج اسلام داشته است.شهادت حضرت فاطمه (س) به دست مستقیم و غیرمستقیم خلفا و یاران آنها منتسب می‌شود. گفته می‌شود که در جریان یک حمله به خانه امام علی (ع) که با هدف فشار آوردن برای بیعت، فاطمه (س) میان در و دیوار فشرده شد و آسیب دید.آسیب‌های وارد شده به حضرت فاطمه (س) شامل جراحات جسمی ناشی از فشار در و دیوار و آثار آن بر سلامتی او می‌شود. منابع شیعی همچنین اشاره می‌کنند که او پس از این حادثه دچار سقط جنین شد و محسن، فرزندی که هنوز به دنیا نیامده بود، شهید شد.شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) یکی از اساسی‌ترین وقایع در تاریخ شیعه است و بر اهمیت و جایگاه ویژه او در میان شیعیان تأکید می‌کند. این رویداد همچنان نمادی از مظلومیت و استقامت در برابر ظلم است و در مراسم عزاداری و یادبود او، به ویژه در روزهای فاطمیه، به عمق این تراژدی پرداخته می‌شود. این بررسی تلاشی است برای نمایش دقیق و مفصل تر از زندگی و شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)، که نه تنها نشان‌دهنده جایگاه او در تاریخ اسلام بلکه تأثیر عمیق او بر فرهنگ و اندیشه است.