حکیم ابوالقاسم حسن پور علی توسی (طوسی) مشهور به فردوسی (نزدیک به سال 319 تا 397 هجری خورشیدی) در دامنه توس خراسان دیده به جهان گشود. او از کودکی به کسب علم و دانش می پرداخت و به خواندن داستان هم علاقه مند شد. او پیرو دین اسلام بود و به پیغمبر اسلام (ص) و امامان شیعه عشق می ورزید. شاهنامه فردوسی اثری منظوم با بیش از 60 هزار بیت است.درون مایه شاهنامه بر اساس آزادخواهی و آزادگی مردم ایران است و به سه دوره اساطیری، پهلوانی و تاریخی تقسیم می شود. این کتاب توسط بنداری اصفهانی در سال 601 خورشیدی برای اولین بار به عربی ترجمه شد و پس از آن افراد دیگری آن را به زبان های دیگر برگرداندند. اهمیت شاهنامه تنها به دلیل وجهه ادبی این اثر نیست؛ بلکه این اثر شناسنامه ای مکتوب از اجداد ایرانیان است.